De eerste knipavond

De oplettende lezer/kijker zal het vast niet ontgaan zijn dat we de afgelopen weken ontzettend aan het ‘spammen’ zijn geweest met nieuwsberichten over de optochten. Zo hadden we een aantal oproepen gedaan naar wat hulp voor het knippen en het naaien van de pakken, want ook dit jaar willen we onszelf én de loopgroep weer overtreffen. Helaas gaat dat niet altijd zonder slag of stoot. Vorig jaar hadden we namelijk de keus gemaakt om zelf onze pakken in elkaar te zetten. Het leek toen in eerste instantie allemaal heel rooskleurig, maar wanneer je dan de koppen bij elkaar gaat steken, loop je tegen heel wat dingen aan. Hoe maak je een patroon? Wie gaan de pakken naaien? Wie heeft er überhaupt verstand van knippen en naaien? Dit jaar waren we op deze dingen voorbereid en konden we al snel aan de slag. Onze vast hulp (eigenlijk kan ze zich net zo goed ook in een roze jasje hijsen) is Jeanet Niemeijer. Zij is onze steun en toeverlaat als het gaat om het bedenken en uitzetten van de pakken. Zonder Jeanet kwamen we nergens. Ook dit jaar konden we ons weer op haar beroepen. Nadat Jeanet zich door heel N.O. Twente en Duitsland had begeven, had ze een passend patroon gevonden voor onze Indianenpakken. Dit patroon tekenden we vervolgens uit op karton in alle maten (en ga maar na: van kindermaat 98 tot herenmaat XXXL). Ondertussen waren wij met z’n vieren op zoek naar passende stoffen, maar helaas verliep dit ook niet helemaal vlekkeloos. Om alle passende en gewenste stoffen te vinden, moesten we heel wat moeite doen. Verschillende ritjes werden er gemaakt naar Enschede en Denekamp en heel wat telefoontjes passeerden de revue. Lieke, onze vaste telefoniste, wist zich soms niet helemaal meer te beheersen wanneer ze niet werd begrepen, maar gelukkig hebben we dan Mau(reen), de rust zelve. Zij is er om dit soort dingen op te lossen. Ondertussen zat Marloes met haar billen in de zon en was Jorike druk bezig met het bestellen van franjes, garen (die achteraf alleen geschikt waren voor fabrieksmachines en niet voor naaimachines) en veren (helemaal uit Chinatown!). Uiteindelijk hadden we alles terecht en waren alle stoffen binnen. Daarbij hadden we ook een groepsapp aangemaakt met allemaal dames die ons graag wilden helpen. Vorig jaar hadden we al een leuke club, maar wanneer we een blik werpen in deze groepsapp, is deze groep inmiddels behoorlijk gegroeid. Met 29 mensen zijn we sterk om alle pakken in elkaar te knutselen, met de daarbij horende accessoires. 27 oktober was onze eerste knipavond. Lieke was de dag ervoor geopereerd aan haar schouder en had na de operatie een paar bestandjes in onze dropbox gegooid zodat wij overzichtelijk te werk konden gaan. We begonnen de avond positief. Net als vorig jaar hadden we een aantal fanatieke en échte naaisters in ons midden. Zij hebben er vaak nog meer verstand van dan wijzelf. Af en toe kijken we elkaar dan ook vragend aan als er vragen komen omtrent de ‘trekrichting’ van de stof. Afijn, we zijn deze avond van 19 uur tot 22 uur non-stop aan het knippen geweest. En dit was effectief: we hadden nu al meer geknipt dan dat we vorig jaar in 1 maand tijd hadden geknipt. We zijn deze dames nu al heel erg dankbaar dat ze ons zo goed helpen en we hopen dat de komende naai- en knipavonden net zo succesvol zijn als deze! De Kledingcommissie.